سلیقه است دیگر! بعضی‌ها هم چشم بسته راه رفتن را دوست دارند! برایشان فرقی نمی‌کند راهی که می‌روند درست است یا غلط؛ به آبادی ختم می‌شود یا ناکجا آباد.

نمونه‌اش همین شلوارهای پاره که بعضی‌ها از غرب گرفتند، ولی فکر نکردند آن‌هایی که اینطور لباس می‌پوشند به نظام سرمایه‌داری معترضند و برای قشنگی لباسشان را پاره پاره نمی‌کنند.

یا آن‌هایی که موهایشان را مدل خروسی می‌زنند و نمی‌دانند این مدل مو برای کسانی است که به یک مکتب جنسیِ خاص گرایش دارند.

یا آن‌هایی بلوز و شلوار خیلی کوتاه می‌پوشند و نمی‌دانند این مدل لباس برای کسانی است که به نوع پوشش اجتماعی اعتراض دارند و قائل به برهنگی کامل هستند.

اما همین‌هایی که با چشمِ بسته دنبال غرب راه افتاده‌اند، به محض اینکه حرف از تقلید می‌شود؛ آن هم از یک روحانیِ عالمِ زاهدِ وارسته که عدالت و دیگر شرایط مرجعیت را دارد؛ ابرو در هم می‌کشند و صدایشان را مهندسی می‌کنند! و می‌گویند: «انسانی که فهم و شعور و عقل دارد، نیاز به تقلید ندارد!»

جالب‌تر اینکه با اعتماد به نفسِ کامل می‌گویند این تقلید، کورکورانه است!!!